Wanneer je in het bezit bent van een akoestische piano is het misschien leuk en handig om te weten hoe alle onderdelen heten. Als een piano onderdeel kapot gaat of beschadigd, dan weet je na het lezen van deze blog precies welke benaming je moet gebruiken. Zoals je op de afbeelding hieronder kunt zien zijn er ontzettend veel verschillende piano onderdelen. Naast de grote onderdelen zijn er ook ontzettend veel kleine onderdelen, welke samen het mechaniek van de piano vormen (hammers, snaren etc.).
Piano is een slag-, toets- en snaarinstrument
Zoals de naam al aangeeft is de piano een veelzijdig instrument. Door het klavier, bestaande uit witte en zwarte toetsen, te bespelen wordt het mechanisme in werking gesteld. Daarnaast bespeeld de pianist met zijn/haar voeten de pedalen. Vaak zijn de toetsen van een akoestische piano aanslaggevoelig, waardoor de pianist het volume van het geluid zelf kan bepalen. Wanneer je een toets krachtig aanslaat klinkt het geluid ook harder. Je kunt dit bij alle toetsen zelf regelen, want elke toets heeft namelijk zijn eigen snaar en hamer.
Piano onderdelen mechanisme
In de onderstaande afbeelding kun je precies zien hoe de binnenkant van een akoestische piano eruit ziet. Van al de benoemde onderdelen is het mechaniek misschien wel het meest interessant. Zoals al eerder werd gezegd bestaat het mechaniek van een piano uit hamers en snaren. De hamers bestaan in dit geval uit een houtenstok met daarop een houtenkop. Deze houtenkop is vervolgens weer bedekt met vilt (twee lagen). Het vilt wordt met behulp van lijm bevestigd aan de houtenkop. Het vilt, wat voor de hamers wordt gebruikt, is erg belangrijk voor de klank van de piano. De scherpte van de klank neemt namelijk toe wanneer je het vilt zou schuren. Daarentegen kan de klank ook afnemen. In dit geval maakt men gebruik van een intoneernaald om in het vilt te prikken. Hierdoor wordt het vilt losser en neemt de scherpte van de klank af.
Wanneer men de piano niet bespeelt bedekt een laag vilt de snaren. Het vilt functioneert in dit geval als een soort van demper. Als men een toets indrukt wordt het vilt tijdelijk verwijderd en slaat de hamer tegen een snaar. De trilling van de snaren wordt door middel van twee kammen overgebracht naar de zangbodem van de piano. Eén kam is bedoeld voor de midden en hoge tonen (diskant) en de tweede voor de lage tonen (baskant). De zangbodem heeft als functie om de trilling van de snaren te versterken (resonantie), waardoor er geluid ontstaat. Na het loslaten van een toets wordt het vilt weer op de snaar gedrukt. De trilling neemt af en het geluid verdwijnt.